W widełkach Lutyni i Warty. Żerkowsko-Czeszewski Park Krajobrazowy

Na północ od Jarocina rozciąga się pasmo niewysokich wzgórz opartych o wypełnioną starorzeczami pradolinę Warty. To tzw. Szwajcaria Żerkowska, której naturalną granicę stanowi Wał Żerkowski i rzeki Warta z Lutynią. Malowniczą kompozycję tworzą wzgórza, pola uprawne, płaty leśne oraz niewielkie miejscowości połączone ze sobą lokalnymi drogami. Towarzyszą im aleje drzew i krzewiaste przydroża, przy których niejedna Hania zatrzyma się w poszukiwaniu czegoś do przekąszenia. A znaleźć można wiele, w końcu to wrzesień i owocowanie jabłoni, śliw, grusz, głogów, dzikiej róży czy tarniny.

Tutaj rzeka Warta ze swoją armią starorzeczy i ciągnącym się od Pogorzelicy do Nowego Miasta nad Wartą kompleksem leśnym, tworzy naturalną barierę, której wartość człowiek docenił i postanowił chronić. Prócz parku krajobrazowego, do form ochroniarskich na tym terenie należą obszar chronionego krajobrazu „Szwajcaria Żerkowska”, rezerwaty „Czeszewski Las” i „Dębno nad Wartą”, a także obszary Natura 2000 „Lasy Żerkowsko-Czeszewskie” i „Dolina Środkowej Warty”. Odległość między dwoma najbliższymi, przejezdnymi mostami na Warcie wnosi 30 kilometrów, dlatego rozwiązaniem i przyjemną alternatywą dla wielu turystów jest możliwość przeprawy promowej, w co najmniej trzech punktach.

Cóż więcej pisać. Wrzesień, leniwa niedziela, słońce, babie lato, motyle, chwilowa zmyłka na mapie, trochę jeżyn…i rykowisko jeleni.